Η πάλη για την υπογραφή των Συλλογικών Συμβάσεων είναι δεμένη με την πάλη για την ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια σε μισθούς και δικαιώματα . Απώλειες που μετρήσαμε με την απανωτή εφαρμογή των μνημονιακών νόμων τόσο της σημερινής κυβέρνησης, όσο και των προηγούμενων. Που υπέγραψαν μαζί (2012), οι εργοδότες στον κλάδο μας και οι εκπρόσωποί τους στο κίνημα- η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας μας (ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ), στο όνομα της κρίσης, της "διάσωσης των επιχειρήσεων" και του τουρισμού. Πέντε χρόνια μετά και με τον τουρισμό να σημειώνει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, επιβεβαιώνεται ότι οι θυσίες για εμάς τους εργαζόμενους δεν έχουν τέλος, ότι τόσο στην κρίση όσο και στην ανάπτυξή τους τα "βάρη" πέφτουν στις πλάτες τις δικές μας και των οικογενειών μας. Ιδιαίτερα στον κλάδο μας, αποκαλύπτεται το μεγάλο παραμύθι κυβέρνησης - εργοδοσίας γύρω από την υποτιθέμενη "κοινή ανάπτυξη", ότι οι εργαζόμενοι θα έχουν μερίδιο από αυτή, ότι θα σημάνει τ