Αιτία πολέμου η επίθεση στο ασφαλιστικό! προετοιμαζόμαστε για μεγάλη απεργία!

Συνάδελφε και Συναδέλφισσα  στον κλάδο του επισιτισμού, στα ξενοδοχεία

Το σωματείο σου σε καλεί να πάρεις θέση απέναντι στην επίθεση που μας ετοιμάζουν για το δικαίωμά μας στην κοινωνική ασφάλιση!

Αφορά τους πάντες! Παλιούς και νέους εργαζόμενους!

 Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η σύνταξη, όπως πολλοί θεωρούν. Οι συντάξεις είναι η μια πλευρά προστασίας και αξιοπρεπούς ζωής, μετά τον εργάσιμο βίο! Το ασφαλιστικό περιέχει όλο το πλαίσιο προστασίας κάθε εργάτη, κάθε εργαζόμενης!

Είναι η ασφάλιση του μικρού παιδιού, τα εμβόλια του. Είναι το φάρμακο μας όταν αρρωστήσουμε. Είναι το επίδομα ασθένειας, οι ιατρικές εξετάσεις, οι παροχές υγείας και πρόνοιας συνολικά. Είναι η προστασία της μητρότητας, με τα επιδόματα κυοφορίας και λοχείας. Είναι η προστασία μας στον επαγγελματικό κίνδυνο, στις επαγγελματικές ασθένειες.

Το Ασφαλιστικό για τους εργοδότες είναι κόστος. Για εμάς είναι η ζωή μας!

Δεν θα παραιτηθούμε από τη ζωή μας. Σ' αυτή τη μάχη δεν μπορεί κανένας να μείνει αμέτοχος!

Μας λένε να ξεχάσουμε πως θα υπάρχει ένα δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης αλλά η Ασφάλιση να γίνει προσωπική υπόθεση ανάλογα με τις εισφορές και παροχές του καθενός. Ανάλογα με την τσέπη μας. θέλουν να είμαστε εκτεθειμένοι στις ασθένειες, στον επαγγελματικό κίνδυνο. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ συνεχίζει το έγκλημα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μας λένε ότι τα ταμεία δεν έχουν λεφτά, ότι θα καταρρεύσει το σύστημα. Το έργο το έχουμε ξαναδεί! Εργοδοσία και κυβερνήσεις λεηλατούν τόσα χρόνια τα ταμεία, τα τζόγαραν στο χρηματιστήριο, τα “κούρεψαν”. Τα δικά μας λεφτά, τις κρατήσεις από το μισθό μας, τα χάριζαν και τα χαρίζουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες για την  “ανάπτυξη” της οικονομίας. Για ποια ανάπτυξη;;; Για κείνη που ειδικά εμείς  οι εργαζόμενοι στον τουρισμό τη βιώνουμε στο πετσί μας. Από τη μία οι εργοδότες αβγαταίνουν τα κέρδη τους και από την άλλη εμείς σακατευόμαστε στη δουλειά, με χαμηλά μεροκάματα, με όλο και λιγότερα δικαιώματα. Δεν έχουμε να προσδοκάμε τίποτα απ' την ανάπτυξή τους, που έχει για θεμέλια τα ερείπια των δικών μας δικαιωμάτων.

Την ασφάλισή μας είναι ξεκάθαρο ότι σκοπεύουν να την παραδώσουν στα αρπαχτικά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και στους μεγαλεμπόρων της υγείας, που ετοιμάζονται για χρυσές δουλειές.

Συνάδελφε/σα, αυτό το ολέθριο χτύπημα μας αφορά όλους, πόσο μάλλον εμάς που δουλεύουμε με τις χειρότερες σχέσεις εργασίας, που όσα έφεραν τα μνημόνια οι μεγάλες ξενοδοχειακές και επισιτιστικές επιχειρήσεις τα έχουν εφαρμόσει πριν καν γίνουν αντεργατικοί νόμοι.

Είμαστε εμείς που δουλεύουμε ατελείωτες ώρες με συνεχόμενο τρέξιμο εφόσον δεν προσλαμβάνουν προσωπικό γιατί κοστίζει, με συνέπεια να κάνουμε τα πάντα.  Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε και τη  νύχτα που αυτομάτως σημαίνει επιβάρυνση της υγείας μας. Δε ξέρουμε από "γιορτές και σχόλες", αμειβόμαστε ανάλογα με της ορέξεις της εκάστοτε εργοδοσίας κι αν μας αρέσει, αλλιώς φεύγουμε!  Και  στο τέλος να  μας κολλάνε  1-2 ένσημα τη βδομάδα, κι ας έχουμε δουλέψει παραπάνω απλώς για να είναι καλυμμένοι. Οι περισσότεροι από μας υποφέρουμε από τενοντίτιδα, από πόνους στη μέση και στις αρθρώσεις. Είναι φυσικό ότι δεν μπορούμε να δουλέψουμε σε αυτές τις συνθήκες μέχρι τα 67!  Ακόμα κι αν μπορούσαμε, θα μας έδωιχναν γιατί θα είμαστε αντιπαραγωγικοί και θα τους χαλάμε τη βιτρίνα.

Σίγουρα δε σου  λέμε είναι κάτι καινούργιο! Τα ζεις! Ξέρουμε ότι σε τρομοκρατούν για να μη μιλήσεις, να τα αποδεχτείς, διαφορετικά "είσαι ελεύθερος να φύγεις" όπως το παρουσιάζουν. Κι όμως είναι ξεκάθαρο ότι φοβούνται την οργανωμένη αντίδρασή μας, την ενότητα μας γι αυτό μας απομονώνουν συμβουλεύοντάς μας να μην έχουμε σχέσεις με τους συναδέλφους μας, ότι το πόσο μας πληρώνουν είναι προσωπική- ατομική υπόθεση.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για εμάς! Μόνο ο  οργανωμένος αγώνας μας!

Το κύμα των αντιλαϊκών μέτρων δε λέει να κοπάσει. Οι δύο απεργιακές μάχες Νοέμβρη και Δεκέμβρη, ο νικηφόρος πολυήμερος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων της Ανακύκλωσης, έδειξαν ότι η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, στην οργάνωσή μας. Με ισχυρό ταξικό μέτωπο μπορούμε να καθυστερούμε, να ματαιώνουμε σχεδιασμούς και μέτρα, αλλά αυτό δεν φτάνει. Πρέπει να βάλουμε μπρος για να πάρουμε πίσω αυτά που χάσαμε, για νέες κατακτήσεις.

Για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι, θα πρέπει να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Σήμερα δεν αρκεί οργή, η αγανάκτηση από τη διάψευση των όποιων ελπίδων! Απαιτούνται αγώνες επιθετικοί, σκληρές αναμετρήσεις που θα στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αγώνες με σταθερό το μέτωπο ενάντια σε κυβέρνηση - ΕΕ - κεφάλαιο και στο νέο και παλιό κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, όπως είναι και η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας επισιτισμού-τουρισμού, που προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους προσπαθώντας να συμβιβάσει τα αντίθετα, τα συμφέροντα του εργοδότη με τον εργαζόμενο, να συμφιλιώσει τις ανάγκες μας με τα κέρδη της εργοδοσίας.

Να μην περάσει το νέο έγκλημα!

Προετοιμαζόμαστε άμεσα για μεγάλη ΑΠΕΡΓΙΑ!

Μην το βάζεις κάτω! Μη μένεις απαθής! Νίκησε το φόβο!

Από τη στάση μας και τη συμμετοχή μας στους αγώνες

θα εξαρτηθεί η έκβαση της μάχης