Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Καλούμε στην Aπολογιστική Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας , τη Δευτέρα 16/4 στις 18:30 στο Εργατικό Κέντρο


Συναδέλφισσα, Συνάδελφε
που εργάζεσαι στον Επισιτισμό,

…..στις μεγάλες αλυσίδες (Bruno, Mikel, Detox, Coffee Island, Goodys..), αλλά και στις τοπικές αλυσίδες (Διεθνές, ΟΑΣΗ, Μοtley …).
Καθημερινά ζούμε την εντατικοποίηση, τη μη τήρηση του οχταώρου στο όνομα του μεγαλύτερου μεροκάματου ,τη μαύρη εργασία,τα λειψά ένσημα, δώρα κ άδειες που δε δίνονται , τις μετακινήσεις από μαγαζί σε μαγαζί . Οι νυχτερινές με τις πρωινές βάρδιες που εναλλάσσονται από τη μία μέρα στην άλλη και τα σπαστά, είναι καθημερινό σκηνικό. Για τους περισσότερους το 8ωρο εύκολα γίνεται 10ωρο και πάνω. Το διάλειμμα συχνά δεν ξεπερνάει το 10λεπτο ή παρακάμπτεται εντελώς.
Δεν είναι λίγες οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας. Παθαίνουμε υπερκόπωση και σοβαρές τενοντίτιδες, γυναικολογικά προβλήματα λόγω ορθοστασίας κλπ.
Ακόμα πιο επικίνδυνες είναι οι συνθήκες για τους συναδέλφους μας στο delivery. Μπροστά στα κέρδη, η εργοδοσία αδιαφορεί για τη ασφάλεια των διανομέων. Παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να βγει η δουλειά γρήγορα και να μη δυσαρεστηθεί ο πελάτης. Κουβαλάν στην πλάτη τους ατέλειωτες υπερωρίες που έχουν γίνει κανόνας και βάζουν το δικό τους μηχανάκι με δικά τους έξοδα συντήρησης.
Για τους εργοδότες κέρδη και χλιδή και για τους εργάτες μίζερη ζωή.
Και όλα αυτά τη στιγμή που τα ανοίγματα τους πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, όπως Βαλκάνια, Αγγλία, Εμιράτα κ.α. πράγμα που επιβεβαιώνει τους τεράστιους τζίρους των αλυσίδων αυτών και την ανάπτυξη των ομίλων τους. Την ίδια ώρα το προσωπικό μειώνεται σταθερά, πληρώνουν με μισθούς-ψίχουλα που ούτε για τα βασικά μας έξοδα δε φτάνουν, για να βγάλουν παραπάνω κέρδη. Οι τοπικές αλυσίδες (Διεθνές, ΟΑΣΗ, Μοttey) χρωστάνε πολλούς μήνες μισθούς στους εργαζόμενους.
 Την ίδια ώρα δεχόμαστε τεράστια πίεση και τρομοκρατία για να μη κουνιέται φύλλο στους χώρους δουλειάς ενώ αν τολμήσουμε να μην αντέξουμε άλλο, μας λένε ότι τάχα δεν είμαστε παραγωγικοί, ότι δε θέλουμε να δουλέψουμε. Τα ποσοστά εργαζομένων που εξωθούνται σε παραίτηση είναι μεγάλα και αποδεικνύουν αυτήν την κατάσταση.
Συνάδελφε –ισσα,
Ξέρουμε ότι δε σου λέμε κάτι που δε ξέρεις, ξέρουμε ότι τα ζεις καθημερινά. Αυτό που θέλουμε να σου πούμε ότι πρέπει να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, δε μπορούμε και δε πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα ζούμε με 400 και 500 ευρώ.


Είναι ξεκάθαρο, πως η "δίκαιη ανάπτυξη" που διαφημίζουν από εδώ και από εκεί είναι σκέτη απάτη για μας και τις οικογένειές μας. Είναι ανάπτυξη που θα τσακίζει τη ζωή μας και τα όνειρά μας, για να εξασφαλίζει όλο και μεγαλύτερα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή την ανάπτυξη στηρίζει η πλειοψηφία των συνδικαλιστών στη διοίκηση της ΓΣΕΕ και τις Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού, που ταυτόχρονα παρουσιάζονται ως ρεαλιστές και υπερασπιστές των θέσεων εργασίας, που υπογράφουν μαζί με την κυβέρνηση και τους εργοδότες τους μισθούς πείνας και τις άθλιες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε.
Αυτοί πιστεύουν πως μας έχουν στο χέρι. Πιστεύουν πως συναινούμε και θα δεχόμαστε στις συνεχείς επιθέσεις στα δικαιώματα μας. Κάνουν λάθος!
Εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε τη δύναμη να τους αντιμετωπίσουμε! Ότι αν πάρουμε την απόφαση να οργανωθούμε στο Σωματείο και να παλέψουμε θα φέρουμε τα πάνω - κάτω!
Την ατομική λύση την έχουμε δοκιμάσει και δεν οδηγεί πουθενά. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε με αξιοπρέπεια και συλλογικά. Μέσα από το σωματείο μας και κανένας μόνος του!
Ήρθε η ώρα να οργανωθούμε στο Σωματείο μας και να παλέψουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό και ιδιαίτερα στις μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες που μας ξεζουμίζουν. Δεν αποτελεί λύση, να ενταχθούμε σε Σωματεία που έχουν βάση την ειδικότητα. Αυτή η προοπτική μας κάνει πιο αδύνατους και περισσότερο ευάλωτους απέναντι στα χτυπήματα της εργοδοσίας.
Ήρθε η ώρα να σηκώσουμε κεφάλι και να παλέψουμε ενάντια σ’ αυτή την άθλια κατάσταση που ζούμεΝα ενωθούμε όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας ανεξάρτητα εάν είναι Franchise ή εταιρικό, ανεξάρτητα την ειδικότητα και το πόστο ή τη χώρα προέλευσης του καθένα από μας.
Είναι πολλά τα παραδείγματα που μέσα από το σωματείο οι εργαζόμενοι κέρδισαν δεδουλευμένα, δώρα, πάρθηκαν πίσω άδικες απολύσεις.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ.
ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ.
  ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:
·         Κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από 2010-σήμερα
·         Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ. Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων , κλαδικών και επιχειρησιακών, με αυξήσεις πάνω από το σημερινό επίπεδο αμοιβής που δε φτάνει για την κάλυψη των στοιχειωδών  αναγκών μας.
·         Όχι  στην εντατικοποίηση και τη δουλειά χωρίς ρεπό.
·         Απαιτούμε εταιρικό μηχανάκι και μέσα ατομικής προστασίας.
·         Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν τη λειτουργία των Σωματείων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών και την ανάπτυξη αγώνων των εργαζομένων, τις
εργατικές διεκδικήσεις.
·         Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Καλούμε στην Aπολογιστική  Γενική  Συνέλευση του Σωματείου μας ,  τη  Δευτέρα 16/4 στις 18:30 στο Εργατικό Κέντρο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2020

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2020 Ο ΟΡΑΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΛΑΟΣ Συάδελφε- συναδέλφισσ α Δυναμώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους εργαζόμενους στην Υγεία, στα σούπερ μάρκετ, τις ταχυμεταφορές, στα εργοστάσια και σε όλους τους χώρους δουλειάς. Παραμένουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού. Μέσα σε αυτές τι σύνθετες και δύσκολες συνθήκες δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η 1Η ΜΑΗ είναι μέρα σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγου, της πρώτης πρωτομαγιάς το 1924, το Μάη του 36, τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής. Αποδίδουμε φόρο τιμής στα χιλιάδες θύματα της εργατικής τάξης, στη χώρα μας αλλά και σε όλο το κόσμο, που βρέθηκαν εκτεθειμένα στην πανδημία του κορωνοϊού για τα κέρδη των λίγων. Δυναμώνουμε ακόμη περισσότερο τ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ψηφοδελτίου της ΔΑΣ για τα αποτελέσματα των εκλογών του σωματείου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ του ψηφοδελτίου της ΔΑΣ  Χαιρετίζουμε τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στον   επισιτισμό   - τουρισμό ( 4 - 5 -6 - 7 Απρίλη). Κόντρα στην τρομοκρατία που δεσπόζει στους μεγάλους χώρους δουλειάς. Κόντρα στη λογική που σου λέει να σκύψεις κ άλλο το κεφάλι, τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια. Σ αυτήν την κατεύθυνση είναι βήμα να μπει κάλπη για πρώτη φορά σε εργασιακό χώρο,   κάτι που πρέπει να συνεχιστεί. Έτσι πρέπει να ψηφίζουν οι εργαζόμενοι με τις στολές τους, μέσα στο χώρο δουλειάς τους, χωρίς να φοβούνται κανένα αφεντικό, όσο το σωματείο τους είναι ταξικό και δυνατό. Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα : Ψήφισαν για Δ.Σ : 246   ΔΑΣ (το ψηφοδέλτιο όπου συσπερώνονται οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ):  232   (7 στις 7 έδρες) ΛΑΤΖΑ : 13   (καμία έδρα) Άκυρα:1 Λευκά:0 Ψήφισαν για αντιπροσώπους στο ΕΚΙ και την Ομοσπονδία: 238 ΔΑΣ: 222 (5 αντιπρόσωποι στο ΕΚΙ)- (2 αντιπρόσωποι στην ομοσπονδία) ΛΑΤΖΑ: 14 (0 στο ΕΚΙ)- (0 στην Ομοσπονδία) Άκυρα: 1 Λευκά: 1

Για τους διανομείς

Συνάδερφε συναδέρφισα που δουλεύεις στη διανομή , πάνε τώρα σχεδόν 2 μήνες που ξέσπασε η πανδημία και στη χώρα μας. Στις τηλεοράσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαβάζουμε για τους ήρωες με τις λευκές και πράσινες ποδιές. Είναι πραγματικά ήρωες αυτοί οι άνθρωποι, γιατί τους έχουν στείλει σε μια μάχη χωρίς όπλα, με τραγικές ελλείψεις σε υγειονομικά υλικά, σε μέτρα προστασίας των ίδιων και των οικογενειών τους και στο δημόσιο σύστημα υγείας με την τεράστια υποστελέχωση και υπολειτουργία των νοσοκομείων. Κανείς όμως δε λέει τίποτα για εμάς που συνεχίζουμε να δουλεύουμε κανονικά. Και αν πριν ήταν μια φορά το μεροκάματο του τρόμου, τώρα είναι δέκα! Ελάχιστα ως ανύπαρκτα μέτρα προστασίας από τις επιχειρήσεις για όλους εμάς που συνεχίζουμε να είμαστε στο δρόμο και να κάνουμε τη δουλειά μας όπως και πριν. Μια δουλειά που πολλοί συνάδελφοι αναγκαζόμαστε να είμαστε στο τιμόνι 10 και 12 ώρες για να τα βγάλουμε πέρα και να ζήσουμε τις οικογένειές μας. Μια δουλειά που κ